Het idee alleen … is dat al niet genoeg?
ting
op naar het licht
Het werk van beeldend kunstenaar Hans Vos bestaat uit sculpturen in de publieke ruimte, installaties en objecten, woorden en geluiden, mechanische modellen en quasi alchemistische opstellingen en attributen.
De verbindende factor in zijn werk is zijn fascinatie voor constructie. Deze beperkt zich niet alleen tot de praktische aspecten. Het is een onderzoek naar hoe verbindingen bepalend zijn voor hetgeen iets betekent.
Woorden en klanken betrekt hij daar ook bij. Tekst en muziek worden net als ruimtelijke objecten door constructies gedragen. Je kunt er mee bouwen en verbeelden volgens een overeenkomstig proces.
Het heeft een grote verscheidenheid aan beelden opgeleverd.
Voorwerpen gemaakt van fabriekshout en plaatmateriaal waarin het organische terug lijkt gekeerd.
Platte in katoen gestikte voorstellingen die door oppompen naar een volgende dimensie worden gedwongen.
Rechte dingen krom maken en vlakke dingen opblazen luidt plat gezegd zijn devies. Dat moet op een mooie manier want de schoonheid mag in zijn kunst niet ontbreken.
Hans Vos (1957) groeide op in Laren N.H. In 1982 studeerde hij af aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch. Hij woont in Nijmegen.
www.welwaar.nl is een virtuele ruimte waarin zijn werk verschijnt en verdwijnt.
conserven
Opstelling waarin wordt onderzocht in hoeverre objecten verdwijnen door een nieuwe laag verf aan te brengen in de oorspronkelijke kleuren waaraan zwart is toegevoegd.
conserven
Wie conserveert bespeelt de barrière
Instrument van het plakkend land
Strijkt teer uit over broze randen
Om hout en snaren
Tegen rot te vrijwaren
In handstand door de naarbeneden-tuinen
Ankers strooiend
De grond is van inkt
Met vingers die in context verdwijnen
Nat in nat
Een tekentechniek
Op alles wat vorm had bracht ik het aan
Neerslag die door duur was ontstaan
Een oppervlak van verfijning
Waarin alles wat uit was gesproken verdween
Vrolijke overgang
Van je dom de man diere
Die het hoofd laat steunen
Ach op zijn hand – Oh elleboog op tafel
In stilstand op het ooit gladde vlak
Overal groeien nu haren
Vertoning van leven
Verlies u niet in constructies
De component die u toevoegt versmelt met de las
Bij het overgaan van beelden dient u zich te onthechten
U bent immers archeoloog in het licht van de scherven
Speurend naar donker in eigen conserven